“Wát een dag!”. Dat schreef ik in mijn reisdagboek na 12 uur wachten op een lokaal stationnetje ergens in Vietnam. De 10 uur durende busrit – zónder airco, mét continu getoeter – moest toen nog beginnen. Om over de bewegende jute zak onder mijn stoel maar te zwijgen…
Wat je niet ziet en leest
De verhalen die wij met jullie delen, zijn vooral bedoelt om anderen te inspireren. Om tips te geven over leuke uitjes, omdat wij als geen ander weten hoe lastig het soms kan zijn om weer iets nieuws te bedenken dat leuk is voor het hele gezin. Daarom schrijf ik vooral over het uitje zelf. Wat kun je verwachten, wat hebben wij ervaren, praktische tips.
Toch hebben alle verhalen die wij met jullie delen een andere kant, zoals elk verhaal dat heeft. Want wanneer wij een reisdag hebben, dan heeft niemand er wat aan om te weten dat we bij vertrek merken dat de auto een mankement vertoont. Nádat we de tent en al onze spullen ingepakt hebben natuurlijk.
Dat we vervolgens met zijn zessen, in een volgepakte auto, 2 uur zitten te wachten en aan het bellen zijn met de pechhulp. En dat we daarna nog 2 uur zitten te wachten bij een garage en pas om 15 uur daadwerkelijk kunnen vertrekken naar onze volgende bestemming. Met plastic zakjes vol spuug op de grond, omdat zowel mijn dochter als ik iets onder de leden hebben.
Nee, daar zitten wij al niet op te wachten. Laat staan een ander die ons niet eens kent. Maar ook dat is reizen. Meestal is het leuk, maar het kost ook veel planning, energie, flexibiliteit en geduld. Want reizen is toch echt wat anders dan op vakantie gaan. Zeker met jonge kinderen. Want zij vinden het leuk, of ze vinden het niet leuk. Geen middenweg. Toch schrijf ik daar nooit over op deze site, een enkel bericht op Facebook of Instagram daargelaten. Want het gaat mij er om jullie te inspireren, van informatie te voorzien.
Kijkje achter de schermen
Soms vind ik dat wel jammer, omdat de dingen waar wij tegenaan lopen “leerzaam” kunnen zijn voor anderen. Hoe vervelend een situatie ook is. En vooral ook omdat we af en toe in hilarische en herkenbare situaties belanden, die eigenlijk te leuk zijn om niet te delen.
Daarom ga ik vanaf nu ook een ander soort artikelen met jullie delen. Teksten die niet perse één specifiek uitje of bestemming beschrijven, maar de andere kant van onze reizen belichten. Een andere kant die je op sociale media meestal niet ziet, maar die zeker ook bij het reizen horen. Je vind deze verhalen in het ‘4 kids op reis blog’.
Dan rest mij alleen nog te vertellen wat er nou in die jute zak onder mijn stoel zat. Daar kwamen we halverwege de reis achter, toen we even onze benen aan het strekken waren buiten de bus: het waren twee enorme leguanen. Zij mochten net als wij even een luchtje scheppen…
Tekst en fotografie: 4kidsopreis