Leering door Voorbeeld. Bouw en Bind. Helpt elkander. Levenslust. Werk en Bid. Orde en Tucht. Terwijl we langs het Veenhuizerkanaal rijden lezen we de bijzondere gevelteksten op de huizen. Ze vertellen de unieke historie van Veenhuizen, een voormalige dwangkolonie en gevangenisdorp waar nog altijd enkele gevangenissen staan die in gebruik zijn. Wij zijn opgegroeid in Drenthe, maar dit dorp lijkt in niets op andere dorpen in deze provincie.  Een uniek dorp met een bijzondere sfeer. De reden van ons bezoek aan Veenhuizen – vlakbij Assen – is het Nationaal Gevangenismuseum. Ze hadden geen betere plek uit kunnen kiezen. Gevestigd in een van de oude dwanggestichten voor bedelaars en landlopers, is het gebouw op zich al bijzonder te noemen. Het lange gebouw met de vele getraliede ramen en de voorliggende gracht zijn eerder mooi dan afschrikwekkend te noemen. We zijn benieuwd wat er zich achter al die tralies afspeelt.

Spannend

Onze jongste zoon (4) vindt het toch allemaal wel spannend. In zijn beleving lopen we in een echte gevangenis. De film die wie meteen na binnenkomst zien in ‘de sluis’ hadden we dan ook beter over kunnen slaan. Achteraf lezen we op het formulier van de Lange Leo kinderroute dat dit ook aangeraden wordt. Misschien hadden ze dat bij de kassa even kunnen vertellen, want gezien het publiek in de sluis was dat niet voor iedereen even duidelijk. De korte film toont zeer realistische beelden over misdaad, schietpartijen en moord. Het brengt je meteen in de juiste sfeer, dat wel. Maar voor (jonge) kinderen best enge en beangstigende beelden, al snapten ze niet helemaal waar het over ging. Gelukkig maar.

Een kijkje in het verleden

Wanneer we de sluis uitkomen staan we in een cellengang. Door de raampjes kunnen we binnenkijken in de één- en tweepersoons cellen. We zien martelwerktuigen zoals de pijnbank en radbraakkruis. Ook staan de kinderen aan de schandpaal, om vervolgens uitgejouwd en bekogeld te worden. Gelukkig zijn de tomaten en paardenpoep niet echt. Ook proberen we de schandstenen op te tillen, die misdadigers vroeger als straf om hun nek gehangen kregen. Dat valt nog niet mee!

 

Vitrinekasten met historische objecten leren ons hoe boeien en andere aan dit onderwerp gerelateerde voorwerpen er vroeger uitzagen. Er hangen ook oude boeien aan zware kettingen, die we aan een grondige inspectie onderwerpen. Ze zijn echt niet los of kapot te krijgen. Dat voelt heel anders de (speelgoed)handboeien van nu. Bij de rechtbank spelen we zelf voor rechter. De filmpjes die getoond worden vonden we niet echt geschikt voor kinderen, maar de stoel van de rechter wilden we natuurlijk wel even uitproberen.

Toegang geweigerd

Wanneer we via een detectiepoortje lopen wordt het de jongste allemaal te veel. Uiteraard in scene gezet, gaat er af en toe een zwaailicht en rood licht branden. “Je mag ook geen wapens mee naar binnen nemen,” grapte ik. Had ik beter niet kunnen doen, daar kwamen de tranen. Want hij had helemaal geen wapens bij zich. Hij wist niet hoe snel hij terug moest gaan. Thuis gaat het nergens anders over dan boeven, wapens en vechten. Maar dit is toch andere koek. Gelukkig waren de tranen snel weg en konden we via de grote computerschermen / camera’s de rest van de familie goed in de gaten houden terwijl zij door het poortje gingen.

Van luchtplaats tot arrestantenbus

De route eindigt, via de bajes bios en teken cel, in het restaurant. Hier kun je ook naar buiten naar de binnenplaats. De kinderen spelen even in speeltuin De Klauterbajes, maar een potje basketballen in de luchtplaats is natuurlijk veel leuker! We zien hoe dik de gepantserde ramen van de (oude) politiewagens zijn, zitten in DV&O (Dienst Vervoer en Ondersteuning) busjes en nemen een kijkje in de arrestantenbus. Het is verbazingwekkend om te zien hoeveel cellen er in zitten.

Via de binnenplaats kun je ook naar het cellenblok. We proberen het stapelbed in de tweepersoons cel uit, zien hoe schaars de isoleercel ingericht is en nemen een kijkje in een cel zoals deze er vroeger uit zag. De kinderen weten het wel als ze met z’n tweeën in een cel belanden: lekker de hele dag tv kijken! Ze zijn duidelijk niet claustrofobisch. Via het plein lopen we langs de enorme ‘boevenfoto’s’ weer naar de ingang. Nog gauw even in het wachthokje van de soldaten staan en onze dag in de gevangenis zit er, tot grote opluchting van onze jongste zoon, op.


Speuren

In de cellengang, direct na de sluis vind je in een van de deuren een groot gat. Hier start de speurtocht ‘De Vloek van Veenhuizen’, die geschikt is voor kinderen vanaf een jaar of 8. De spreekbuizen onderweg zijn best geheimzinnig. Door er tegen aan te tikken kun je in contact komen met Gaius en andere gevangen, die je allerlei geheimen vertellen. Doel van de speurtocht is het verzamelen van woorden, die op het eind een zin vormen waarmee je Gaius kunt bevrijden. Onze oudste zoon (7) vond het leuk om naar de woorden te speuren, maar het was niet allemaal even makkelijk te begrijpen. Misschien ook door de combinatie van veel informatie en weinig geduld…

Voor kinderen van 4 t/m 7 is er de ‘Lange Leo kinderroute / speurtocht’, waarbij de kinderen op zoek moeten naar de bordjes van Lange Leo. Aan de hand van de bijbehorende tekstjes op de plattegrond kom je van alles te weten over de desbetreffende plek of voorwerp. Deze variant vonden we persoonlijk wat leuker en leerzamer dan de andere speurtocht. Dus misschien is het een idee om deze sowieso mee te vragen als je kinderen onder de 10 jaar hebt.

Volg Lange Leo

In het museum ontdekten we echt alles over misdaad en straf in Nederland, vanaf 1600 tot en met vandaag de dag. Vooral de tastbare dingen waren erg leuk voor de kinderen om te zien en te doen. Zoals de arrestantenbus, het cellenblok, de schandpaal en het omdoen van de oude handboeien. De filmpjes en verhalen / teksten waren indrukwekkend en hier en daar moeilijk te begrijpen (voor kinderen). Ook erg realistisch waardoor het eng kan zijn. Zoals fragmenten uit het acht uur journaal of een echte rechtbank. Wat ons betreft toch meer voor volwassenen bedoelt.

Ga je naar het Gevangenismuseum met (jonge) kinderen, richt je dan vooral op de route van Lange Leo. Met deze route zie je vrijwel alles en de informatie is leuk, leerzaam en begrijpelijk. Er zijn genoeg leuke dingen om te bekijken, te doen en te ervaren. Ook voor kinderen. Dus ook al is niet alles even geschikt voor jonge kinderen, wat ons betreft is het museum zeker wel een aanrader. Volg gids Lange Leo en hij zal er voor zorgen dat iedereen de gevangenis tevreden verlaat!

Tip
> Wil je meer te weten komen over de geschiedenis van Veenhuizen, stap dan aan boord van de Boevenbus (kosten: 2 euro per persoon, duur: 30 minuten). Je kunt ook mee tijdens een informatieve rondleiding naar gevangenis De Rode Pannen, een leegstaande gevangenis naast het museum (ook 2 euro per persoon). Wel op tijd aangeven / boeken bij de kassa, want vol is vol!

Tekst en fotografie: 4kidsopreis

 

Winactie – inmiddels is de winnaar bekend en de winactie gesloten

Win entreekaarten voor het Gevangenismuseum in Veenhuizen! Altijd al willen weten hoe een cel er van binnen uit ziet? Of in een arrestantenbus willen kijken? Dit is je kans!
Ga naar onze Facebookpagina, doe mee met de winactie en wie weet ga jij met het hele gezin de gevangenis in
Op donderdag 15 februari 2018 maak ik de winnaar bekend van de 5 toegangskaarten (2x volwassen, 3x kind).

 

 

 

 

 

 

Misschien heb je ook wat aan deze tips...

1 reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: