Op weg naar de Punkva grotten, doorkruizen we een groot deel van de Tsjechische regio Zuid-Moravië. Het heuvelachtige landschap, met uitgestrekte wijnvelden, groene bossen en goudgele akkervelden tot aan de horizon, zijn werkelijk een lust voor het oog. Pittoreske kerkjes pieken hier en daar pronkend met hun mintgroene torens boven de heuvels uit. De vele appelbomen langs de kant van hobbelige, tussen de akkers door slingerende (asfalt)wegen, vormen een erehaag. Ze maken het landelijke plaatje compleet. Hier rond rijden is op en top genieten.

De Punkva grotten

Zuid-Moravië is een uniek gebied in Tsjechië. Niet omdat de omgeving zo mooi is en ook niet vanwege de vele kastelen en historische steden die zich hier schuilhouden tussen de heuvels. In dit deel van Tsjechië bevindt zich het Moravsky Kras, waar veel kalksteen wordt gevormd; een steensoort dat snel en makkelijk aangetast wordt door water erosie. Daardoor zijn hier veel ondergrondse gangenstelsels en grotten te vinden, waarmee deze regio zich onderscheid van de rest van het land. Er zijn vier grotten die (deels) toegankelijk zijn voor publiek: de Balcarka grotten, de Katharina grot, het grottencomplex van Sloup en Sošuvka en de Punkva grotten. Deze laatste grot, of eigenlijk aaneenschakeling van meerdere grotten, is de meest bekende en bezochte grot van dit gebied.

Reserveren

We lezen op internet dat het bij de Punkva grotten vaak erg druk is. Ondanks de vele rondleidingen op een dag, wordt vooraf reserveren eigenlijk overal aangeraden. We besluiten er op de bonnefooi heen te rijden, te informeren en eventueel te reserveren. Eenmaal aangekomen in Skalní Mlýn, blijkt in het informatiecentrum dat we 20 minuten later al met een rondleiding mee kunnen! Een enorme meevaller en aangezien we verder geen plannen hebben die dag, meteen maar de tickets voor de grotten gekocht. Helemaal prima. Tót ik doorverwezen word naar een volgende kassa, waar me word gevraagd of we met het treintje mee willen. Zo niet, dan moeten we zo’n 30 minuten lopen naar de ingang van de grotten. Dat gaat, gezien de zojuist door ons gereserveerde tickets, niet meer lukken. Dus ja: doe maar dat treintje. Ook wel leuk voor de kinderen. Echter, het treintje vertrekt al over een minuut. Dus op de vraag of we ook met de kabelbaan willen zeg ik gehaast “ja”. Geen idee waarheen deze ons brengen zal, echt ingelezen hebben we ons nog niet, maar er is geen tijd voor verdere uitleg en vragen.

 

Treintje

Hals over kop de kinderen uit de auto gesleurd en wat luiers, water en vesten in onze rugzak gepropt. Soms zijn er van die dagen… Vanuit onze ooghoeken zien we dat de ‘machinist’ al ongeduldig staat te wachten bij een vol, groen treintje. Half rennend, half veters strikkend, komen we net op tijd aan bij de trein. Snel vullen we de laatste lege plekken. Even diep ademhalen en ontspannen. Het treintje brengt ons door het bos en langs een beekje, in een paar minuten naar de ingang van de grotten. En ondanks dat de helft op slippers loopt (laten we nou net wat schoenen in de tent hebben laten liggen) en we geen idee hebben waarvoor ik nu eigenlijk kaarten hebben gekocht, kunnen we niet wachten op de Punkva grotten in te gaan.

Ondergronds

We verzamelen ons en vrijwel meteen gaan we met een Tsjechische gids onder de grond, de grot in. Jammer genoeg spreekt onze gids alleen maar Tsjechisch, maar wat we zien is prachtig. We lopen door gangenstelsels vol indrukwekkende stalagmieten en stalactieten. Het ‘Spiegelmeer’ dat we passeren is prachtig. Sommige stalagmieten en stalactieten hebben dankzij hun bijzondere, kenmerkende vorm een naam gekregen. Zo lopen we langs de krokodillenkop en ontmoeten we Romeo en Julia: een stalagmiet en stalactiet die elkaar net niet raken. Ook het gordijn hangt in volle glorie te schitteren. Wat is de natuur toch prachtig.

Kippenvel

Hoewel we al onder de indruk zijn van wat we tot nu toe al gezien hebben, blijkt dat er een aangename verrassing op ons ligt te wachten. Halverwege de rondleiding komen we namelijk uit onderin de Macocha-kloof. Ineens zien we de zon naar binnen schijnen, terwijl de 138 meter hoge rotswanden boven ons uit torenen. Het groen van de bomen aan de rand van de kloof steekt fel af tegen de blauwe lucht en donkere rotswanden. Net als het felgroene mos dat zijn weg naar beneden zoekt. Het is gigantisch.


Het blauwe water onderin de kloof mag niet ontbreken in het plaatje. Dit wordt ook wel de ‘Sprookjeskoepel’ genoemd, als we het goed begrepen hebben tenminste. En zo niet: dan dekt deze naam volledig de setting en sfeer van de plek. Een plek waar je verwacht dat elfjes elk moment te voorschijn kunnen komen en waar een water drinkende unicorn niet zal misstaan.

Boottocht

We krijgen van de gids even de tijd deze indrukwekkende plek op ons in te laten werken. Dan vervolgen we onze weg, terug de grotten in. Het tweede deel van de rondleiding gaat over water, over de Punkva rivier waar deze grotten hun naam aan te danken hebben. De groep wordt gesplitst en in twee grote elektrische boten begint een heel nieuw avontuur. De tocht gaat door smalle openingen, onder en tussen rotsen door, langs indrukwekkende rotsformaties. Vanuit de boot, met de rivier die voor ons uit stroomt en het geluid van water dat tegen de boot klotst, maakt deze hele grot ervaring nog intenser. Wellicht omdat je in alle rust de kracht van de natuur op je in kan laten werken. Wat een bijzondere ervaring! Onderweg stappen we nog één keer uit, om een klein rondje te lopen langs bijzondere stalagmieten en stalactieten. Dan brengt de boot ons weer naar de uitgang, die zich naast de ingang bevindt. In totaal zijn we een uur onder de grond geweest, maar dat had veel langer mogen duren.

 

Macocha-kloof

Dan hebben we nog die andere kaartjes, voor de kabelbaan. Tijd om uit te zoeken waar die voor zijn en waar het ons brengen gaat. Na ons bezoek aan de grot hebben we inmiddels een vaag vermoeden en deze blijkt juist te zijn: de kabelbaan brengt ons in enkele minuten naar de bovenkant van de Macocha-kloof. Hier bevinden zich twee uitkijkpunten, de kabelbaan brengt je bij Horní můstek. Loop je 280 meter naar beneden (door middel van trappen, dus erg steil) kom je uit bij Dolní můstek. Vanaf hier kijk je de grot in, naar de plek waar we een uur eerder stonden en verwonderd naar boven keken. Toeristisch is het hier boven wel, inclusief marktkraampjes en restaurant. Iets wat we niet helemaal verwacht hadden. Het neemt een beetje de charme van de plek weg, maar wie niet van toeristen houdt kan beter helemaal niet naar de Punkva grotten en Macocha-kloof gaan.

Verschillende opties

Vanaf het informatiecentrum / kaartverkoop in Skalní Mlýn kun je naar de ingang van de grotten lopen, een wandeling van 2 kilometer waar je ongeveer een half uur over doet (licht stijgend). Je kunt ook met het treintje heen en weer. Dit zit niet bij de prijs is: je koopt in dat geval dan een apart retourtje speciaal voor de trein. Ook voor de kabelbaan kun je een retourtje kopen, deze bevindt zich vlakbij de ingang van de grotten. Deze brengt je naar de bovenkant van de Macocha-kloof. Vanaf hier kun je er ook voor kiezen om terug lopen naar Skalní Mlýn, koop dan een enkeltje. Naar boven lopen is ook mogelijk uiteraard. Kortom: je kunt je bezoek aan de Punkva grotten en Macocha-kloof dus zo actief maken als je wilt.

Tekst en fotografie: 4kidsopreis

 

Misschien heb je ook wat aan deze tips...

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *